വിശുദ്ധിയുടെ പരിമളം – മലങ്കരയുടെ കൊച്ചു തിരുമേനി

പരിശുദ്ധ അന്ത്യോഖ്യാ സിംഹാസനത്തെ തന്റെ ജീവനേക്കാളധികമായി സ്നേഹിച്ച താപസ ശ്രേഷ്ഠനും അത്ഭുത പ്രവർത്തകനും വിശുദ്ധിയുടെ ദീപസ്പന്ദവും മലങ്കരയിലെ ആദ്യത്തെ പ്രഖ്യാപിത പരിശുദ്ധനുമായ ചാത്തുരുത്തിൽ മോർ ഗ്രീഗോറിയോസ് ഗീവർഗീസ് കൊച്ചു തിരുമേനിയുടെ 123-ാം ഓർമ്മപ്പെരുന്നാൾ സുറിയാനി സഭയുടെ കീഴിലുള്ള ദൈവാലയങ്ങളിൽ ഇന്ന് (നവംബർ 2) ഭക്ത്യാദരപൂർവ്വം കൊണ്ടാടി.

മലങ്കര മണ്ണിൽ വിശുദ്ധിയുടെ പരിമളവാസന പരത്തിയ പുണ്യവാണ് വിശുദ്ധ ഗീവർഗീസ്‌ മോർ ഗ്രീഗോറിയോസ് എന്ന കൊച്ചു തിരുമേനി. നമ്മുടെ കർത്താവായ യേശുക്രിസ്തുവിൽ ഉള്ള നിസ്സീമമായ സ്നേഹത്തിൽ സ്വയം സമർപ്പിച്ചു വിശുദ്ധ ജീവിതം നയിച്ച് ത്യാഗപൂർണ്ണമായ ആത്മീയജീവിത വിശുദ്ധി മലങ്കര സഭയ്ക്കു സമ്മാനിച്ച തദ്ദേശീയനായ മലങ്കരയുടെ ഒന്നാമത്തെ പ്രഖ്യാപിത വിശുദ്ധനാണ് കൊച്ചു തിരുമേനി. ജീവിച്ചിരുന്നപ്പോൾ തന്നെ ഒരു പുണ്യവാനായി സഭ മുഴുവൻ കണ്ട വിശുദ്ധൻ സുറിയാനി സഭയുടെ മകുടമായി നിലകൊള്ളുന്നു. അദ്ദേഹം പരിശുദ്ധ സഭയ്ക്കു സമ്മാനിച്ച ആത്മീയതയുടെ വെളിച്ചവും പാതയും ക്രിസ്‌തുവിലേക്കുള്ള യഥാർത്ഥ വഴിയായിരുന്നു. ആ പുണ്യവാന്റെ മധ്യസ്ഥതയിൽ മലങ്കര യാക്കോബായ സുറിയാനി സഭ മുഴുവൻ ഇന്ന് അഭയം പ്രാപിക്കുന്നു. വിശുദ്ധ പിതാവിന്റെ ജീവിതവും ആത്മീയ മൂല്യങ്ങളും വിശുദ്ധ അന്ത്യോഖ്യ സിംഹാസനത്തോടുള്ള ഭക്തിയും അനുസരണവും എല്ലാം നമ്മുക്ക് ഏറെ മാതൃകാപരമാണ്.

ജനനവും ബാല്യവും

1848 ജൂൺ 15 (കൊല്ലവർഷം1023 മിഥുനം 3) ന് പഴയ കൊച്ചി സംസ്ഥാനത്തിൽപെട്ട മുളന്തുരുത്തി മാർത്തോമൻ ഇടവകയിൽ ചാത്തുരുത്തി ഭവനത്തിൽ കൊച്ചു മത്തായി- മറിയം ദമ്പതികളുടെ ഇളയ മകനായി അദ്ദേഹം ജനിച്ചു. കുര്യൻ, മറിയം, ഏലി, വർക്കി എന്നിവർ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സഹോദരങ്ങളായിരുന്നു. മുളന്തുരുത്തി മാർത്തോമൻ പള്ളിയിൽ വെച്ച് ഗീവർഗ്ഗീസ് എന്ന പേരിൽ മാമോദീസായേറ്റു. ഏറ്റവും ഇളയകുട്ടിയെന്ന പ്രത്യേക പരിലാളനയിൽ വളർന്ന തിരുമേനിയെ മാതാപിതാക്കൾ “കൊച്ചയ്‌പ്പോര” എന്ന വാത്സല്യപേരിലാണ്‌ വിളിച്ചിരുന്നത്‌. ഗീവർഗീസിന് രണ്ട് വയസ്സു തികയും മുൻപേ അമ്മ മറിയം മരണമടഞ്ഞതിനാൽ മൂത്ത സഹോദരിയായ മറിയാമിന്റെ സംരക്ഷണയിലാണ് കൊച്ചയ്‌പ്പോര പിന്നീട് വളർന്നത്.

വിദ്യാഭ്യാസവും വിശുദ്ധ പൗരോഹിത്യവും

പഠനത്തിൽ മിടുക്കനായിരുന്ന കൊച്ചയ്‌പ്പോര പ്രാഥമിക വിദ്യാഭ്യാസാനന്തരം പിതൃസഹോദരനായ ഗീവർഗീസ് മല്പാനിൽ നിന്ന് വേദശാസ്ത്രവും സുറിയാനിയും പഠിക്കുകയും, കരിങ്ങാച്ചിറ വിശുദ്ധ ഗീവർഗീസ് സഹദായുടെ നാമത്തിലുള്ള പള്ളിയിൽ വെച്ച് ഒൻപതാം വയസിൽ അഭിവന്ദ്യ പാലക്കുന്നത്ത് മാത്യൂസ് മോർ അത്താനാസ്യോസിൽ നിന്ന് ശെമ്മാശ സ്ഥാനത്തിന്റെ ആദ്യപടിയായ ‘കോറൂയോ’ പട്ടം സ്വീകരിക്കുകയും ചെയ്തു. ഗീവർഗീസ് മല്പാന്റെ മരണത്തെ തുടർന്ന് പാമ്പാക്കുട കോനാട്ട് മല്പാന്റെ ശിഷ്യനായി തുടർപഠനം നിർവ്വഹിച്ച ഗീവർഗീസ് ശെമ്മാശന് 18-ാം വയസ്സിൽ വൈദികസ്ഥാനവും തുടർന്ന് കോർ-എപ്പിസ്ക്കോപ്പാ സ്ഥാനവും ലഭിച്ചു. പരിശുദ്ധ അന്ത്യോഖ്യാ സിംഹാസന പ്രതിനിധിയായിരുന്ന വിശുദ്ധനായ യൂയാക്കീം മോർ കൂറിലോസ് ബാവായാണ് ഈ രണ്ടു സ്ഥാനങ്ങളും അദ്ദേഹത്തിന് നൽകിയത്. ഇക്കാലയളവിൽ പരുമലയിൽ പുതിയതായി സ്ഥാപിച്ച സെമിനാരിയുടെ സുഗമമായ പ്രവർത്തനത്തിന് ഒരു സഹായിയെ തേടിക്കൊണ്ടിരുന്ന അന്നത്തെ മലങ്കര മെത്രാപ്പോലീത്ത പുലിക്കോട്ടിൽ ജോസഫ് മാർ ദീവന്നാസ്യോസ് തിരുമേനി, വെട്ടിക്കൽ സെന്റ് തോമസ് ദയറായിൽ താമസിച്ചിരുന്ന ചാത്തുരുത്തി ഗീവർഗീസ് കോർ എപ്പിസ്ക്കോപ്പായെ പരിചയപ്പെടുകയും അദ്ദേഹത്തിന് റമ്പാൻ സ്ഥാനം നൽകി പരുമലയിലേക്ക് ക്ഷണിച്ചു കൊണ്ടുവരികയും ചെയ്തു. പരുമല സെമിനാരിയിൽ ശെമ്മാശന്മാർക്ക് വൈദിക പരിശീലനം നൽകുന്ന ദൗത്യം ഗീവർഗീസ് റമ്പാൻ ഏറ്റെടുത്തു.

പരുമല സെമിനാരിയിലെ മല്പാൻ

പരുമല സെമിനാരിയിൽ താമസിക്കുമ്പോൾ ഗീവർഗീസ് റമ്പാൻ ശെമ്മാശമാരെ സുറിയാനി പഠിപ്പിച്ചു. സുറിയാനി സ്തുതിഗീതങ്ങൾ കൈകാര്യം ചെയ്യാനുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ കഴിവ് അസാധാരണമായിരുന്നു. സുറിയാനി സഭയുടെ മെത്രാപ്പോലീത്തയായ വിശുദ്ധ യുയാക്കീം മോർ കൂറിലോസ് ബാവായുടെ വാത്സല്യഭാജനമായിരുന്ന ഗീവർഗീസ് റമ്പാൻ അദ്ദേഹവുമായുള്ള ബന്ധത്തിൽ നിന്ന് വികസിപ്പിച്ചെടുത്ത കഴിവാണു തന്റെ സുറിയാനി പരിജ്ഞാനം. എല്ലാ തിരക്കുകൾക്കിടയിലും പ്രാർത്ഥനകൾക്കും ഉപവാസത്തിനും അദ്ദേഹം മുൻഗണന നൽകി. പുലർച്ചെ 4 മണിക്ക് പ്രാർത്ഥനയ്ക്കായി എഴുന്നേൽക്കുന്ന അദ്ദേഹം ദിവസത്തിൽ ഏഴ് തവണ പ്രാർത്ഥന എന്ന സഭാ ചട്ടം കർശനമായി പാലിച്ചു. ബുധൻ, വെള്ളി ദിവസങ്ങളിലെ വ്രതാനുഷ്ഠാനം ഉൾപ്പെടെ എല്ലാ നോമ്പുകളും ആചരിക്കുന്നത് കുട്ടിക്കാലം മുതൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പതിവ് കാര്യമായിരുന്നു. ജാതിയോ സമുദായമോ നോക്കാതെ എല്ലാ വിഭാഗം ആളുകളുമായും ബന്ധം നിലനിർത്തുന്നതിൽ അദ്ദേഹം അതീവ ശ്രദ്ധാലുവായിരുന്നു. പാവങ്ങളോടും കഷ്ടപ്പാടുകളോടും അദ്ദേഹം എപ്പോഴും സ്നേഹവും കരുതലും കാണിക്കുകയും ചെയ്തു. സത്യസന്ധതയിലും ദരിദ്രരെ സഹായിക്കുന്നതിലും അദ്ദേഹം വളരെ പ്രത്യേകനായിരുന്നു. പിന്നോക്ക സമുദായങ്ങൾക്കിടയിൽ നമ്മുടെ കർത്താവിന്റെ വിശുദ്ധ സുവിശേഷം പ്രസംഗിക്കുന്നതിൽ അദ്ദേഹം പ്രത്യേക താൽപര്യം കാണിക്കുകയും അനേകർ സഭയിലേക്ക് സ്വീകരിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തു. പാർശ്വവൽക്കരിക്കപ്പെട്ട ആ ജനതയെ ഉയർത്തിപ്പിടിക്കാൻ വിശുദ്ധ പിതാവ് കഠിനമായി പരിശ്രമിക്കുകയും ചെയ്തു.

സത്യവിശ്വാസ സംരക്ഷണം

ബ്രിട്ടീഷ് ഗവൺമെന്റിന്റെ സഹായത്തോടെ പ്രൊട്ടസ്റ്റന്റ് മിഷനറി പ്രവർത്തനങ്ങൾ അതിന്റെ ഉന്നതിയിലായിരുന്ന നാളുകളായിരുന്നു ആ കാലഘട്ടം. ആ മിഷനറി ഗ്രൂപ്പുകളും അവരുടെ പിന്തുണക്കാരും സുറിയാനി സഭയ്ക്കും അതിന്റെ അധികാരശ്രേണിക്കും എല്ലാത്തരം ബുദ്ധിമുട്ടുകളും സൃഷ്ടിച്ചു.തിരുവിതാംകൂർ, കൊച്ചി സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ നിന്ന് സുറിയാനി സഭയുടെ സ്ഥാനികളെ നാടുകടത്തി.സഭാ മെത്രാപ്പോലീത്തമാർക്ക് പള്ളികളിൽ പ്രവേശനം അനുവദിച്ചില്ല.ഈ മിഷനറിമാരെ എതിർത്ത വൈദികരെ അറസ്റ്റ് ചെയ്യുകയും ജയിലിലടക്കുകയും ചെയ്തു. പല സുറിയാനി പള്ളികളും സർക്കാർ ഏറ്റെടുക്കുകയോ അടച്ചുപൂട്ടുകയോ ചെയ്തു. ഈ അസാധാരണ സാഹചര്യത്തിന് അറുതി വരുത്താൻ ചാത്തുരുത്തി ഗീവർഗീസ് റമ്പാന്റെ നേതൃത്വത്തിൽ മലങ്കരയിലെ വിശ്വാസികൾ ഒത്തുചേർന്ന് 1873 സെപ്റ്റംബർ 8-ന് പരുമലയിൽ വച്ച് പരിശുദ്ധ അന്ത്യോഖ്യാ പാത്രിയർക്കീസിന്റെ സഹായം അഭ്യർത്ഥിച്ച് മലങ്കര സഭയുടെ പള്ളി പ്രതിപുരുഷയോഗം സംഘടിപ്പിച്ചു. അതിൻപ്രകാരം പരിശുദ്ധ അന്ത്യോഖ്യാ പാത്രിയർക്കീസ്, മോറാൻ മോർ ഇഗ്‌നാത്തിയോസ് പത്രോസ് മൂന്നാമൻ ബാവാ 1875 ജൂണിൽ മലങ്കരയിലെത്തി. സുറിയാനി ഭാഷയിൽ പ്രാവീണ്യം നേടിയ ഗീവർഗീസ് റമ്പാനെ പരിശുദ്ധ പാത്രിയർക്കീസ് ബാവ തന്റെ ദ്വിഭാഷിയായി നിയമിച്ചു. യുവാവായ റമ്പാന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ പരിശുദ്ധ പാത്രിയർക്കീസ് ബാവായിൽ വളരെയധികം മതിപ്പുളവാക്കി, അദ്ദേഹത്തെ തന്റെ പ്രൈവറ്റ് സെക്രട്ടറിയായും തിരഞ്ഞെടുത്തു.

മെത്രാപ്പോലീത്താ സ്ഥാനത്തേക്കുള്ള നിയോഗം

1876 ജൂൺ മാസത്തിൽ ചരിത്രപ്രസിദ്ധമായ മുളന്തുരുത്തി സുന്നഹദോസ് കൂടിയപ്പോൾ ഗീവർഗീസ് റമ്പാന്റെ സഹായം പരിശുദ്ധ ബാവയ്ക്ക് ഏറെ സഹായകമായി, അദ്ദേഹത്തെ മെത്രാപ്പോലീത്തയുടെ നിരയിലേക്ക് ഉയർത്താൻ പരിശുദ്ധ ബാവാ തീരുമാനിച്ചു.1876 ജൂണിൽ പരിശുദ്ധ പാത്രിയർക്കീസിന്റെ അധ്യക്ഷതയിയൽ മുളന്തുരുത്തി മാർത്തോമൻ പള്ളിയിൽ വെച്ച് നടന്ന പള്ളിപ്രതിപുരുഷയോഗം (മുളന്തുരുത്തി സുന്നഹദോസ്) മലങ്കര സഭയെ ഏഴു ഭദ്രാസനങ്ങളായി വിഭജിക്കുവാനും മലങ്കര മെത്രാപ്പോലീത്തായ്ക്കു പുറമേ ആറു മെത്രാപ്പോലീത്താമാരെ കൂടി ഭദ്രാസന ചുമതലകൾക്കായി തെരഞ്ഞെടുക്കുവാനും തീരുമാനിച്ചു. ഈ ആറു പേരിൽ ഒരാൾ ഗീവർഗീസ് റമ്പാനായിരുന്നു. അദ്ദേഹം 1876 ഡിസംബർ 10-ന് ഗീവർഗ്ഗീസ് മാർ ഗ്രീഗോറിയോസ് എന്ന പേരിൽ വടക്കൻ പറവൂർ സെന്റ് തോമസ് യാക്കോബായ സുറിയാനി പള്ളിയിൽ വെച്ച് മെത്രാപ്പോലിത്തയായി വാഴിക്കപ്പെട്ടു. ഏറ്റവും പ്രായം കുറഞ്ഞ (29 വയസ്സ്) മെത്രാപ്പോലിത്ത ആയിരുന്നതിനാൽ അദ്ദേഹം “കൊച്ചു തിരുമേനി” എന്നും അറിയപ്പെട്ടു. 1877-ൽ പരിശുദ്ധ പാത്രിയർക്കീസ് ബാവാ പോയതിനുശേഷം, കൊച്ചു തിരുമേനിയുടെ നേതൃത്വത്തിൽ പുതുതായി സ്ഥാനമേറ്റ എല്ലാ മെത്രാപ്പോലീത്തമാരും അവരവരുടെ ഭദ്രാസനങ്ങളുടെ ചുമതലകൾ ഏറ്റെടുക്കുന്നതിന് മുമ്പ് വെട്ടിക്കൽ ദയറായിൽ താമസിച്ച് 40 ദിവസത്തെ ഉപവാസം അനുഷ്ഠിച്ചു.

വിദ്യാഭാസ സ്ഥാപനങ്ങളുടെ ശിൽപ്പി

മെത്രാപ്പോലീത്ത പദവിയിൽ അദ്ദേഹം വിവിധ പള്ളികൾ സ്ഥാപിക്കുകയും മലങ്കരയുടെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളിൽ സ്കൂളുകൾ സ്ഥാപിക്കാൻ പ്രേരകനാവുകയും ചെയ്‌തു. സഭയുടെയും സമൂഹത്തിന്റെയും മൊത്തത്തിലുള്ള പുരോഗതിക്ക് വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്റെ മൂല്യം മനസ്സിലാക്കിയ വ്യക്തിയായിരുന്നു മോർ ഗ്രിഗോറിയോസ് തിരുമേനി. 1890-കളുടെ അവസാനത്തിൽ, പരുമല കൊച്ചു തിരുമേനിയുടെയും മലങ്കര മെത്രാപ്പോലീത്ത പുലിക്കോട്ടിൽ ജോസഫ് മോർ ദിവന്നാസിയോസിന്റെയും മുൻകൈയിലും മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശത്തിലും മലങ്കര യാക്കോബായ സുറിയാനി സഭ നിരവധി വിദ്യാഭ്യാസ സ്ഥാപനങ്ങൾ ആരംഭിച്ചു. മുളന്തുരുത്തിയിലെ സെന്റ് തോമസ് സ്‌കൂൾ, കുന്നംകുളത്തെ സെന്റ് ഇഗ്നേഷ്യസ് സ്‌കൂൾ (അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഗുരുനാഥൻ പരിശുദ്ധ പത്രോസ് III പാത്രിയാർക്കീസ് ബാവായുടെ സ്‌മരണ നിലനിർത്തുവാൻ), തിരുവല്ലയിലെ സിറിയൻ ഇംഗ്ലീഷ് സ്‌കൂൾ (ഇപ്പോൾ ‘എം.ജി.എം ഹൈസ്‌കൂൾ’ എന്നാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്) തുടങ്ങിയവയാണ് വിശുദ്ധ പരുമല തിരുമേനിയുടെ ആഭിമുഖ്യത്തിൽ സ്ഥാപിച്ച പ്രസിദ്ധമായ വിദ്യാലയങ്ങൾ.

ലിംഗഭേദമോ മതമോ വിവേചനം കൂടാതെ പ്രാഥമിക വിദ്യാഭ്യാസവും ഇംഗ്ലീഷ് അധ്യാപനവും സുഗമമാക്കുന്നതിന് സഭ വിദ്യാഭ്യാസ പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ ഏർപ്പെടണമെന്ന് മോർ ഗ്രിഗോറിയോസ് വിശ്വസിച്ചു. അതനുസരിച്ച് കുന്നംകുളം, മുളന്തുരുത്തി, നിരണം, തുമ്പമൺ, തിരുവല്ല തുടങ്ങിയ സ്ഥലങ്ങളിൽ അദ്ദേഹം സ്‌കൂളുകൾ ആരംഭിച്ചു. ഫലപ്രദമായ ശുശ്രൂഷയ്ക്കായി വൈദികരെ പ്രചോദിപ്പിക്കുക എന്നതായിരുന്നു മോർ ഗ്രിഗോറിയോസിന്റെ പ്രധാന ദൗത്യം. ഈ ലക്ഷ്യത്തോടെ മലങ്കര സുറിയാനി വൈദിക സംഘം രൂപീകരിക്കുകയും പുരോഗമനപരമായ ഒട്ടേറെ തീരുമാനങ്ങൾ എടുക്കുകയും പൗരോഹിത്യ ശുശ്രൂഷയുടെ കാര്യക്ഷമമായ പ്രവർത്തനത്തിന് നിരവധി നിർദേശങ്ങൾ നൽകുകയും ചെയ്തു

പരുമലയിൽനിന്നുള്ള സഭാശൂശ്രുഷ

1877 ൽ നിരണം ഭദ്രാസനത്തിന്റെ ചുമതല ഏറ്റെടുത്ത മോർ ഗ്രീഗോറിയോസ് മെത്രാപ്പോലീത്ത പരുമല സെമിനാരിയിൽ തന്നെ താമസം തുടർന്നു. മലങ്കര യാക്കോബായ സുറിയാനി സഭയുടെ വിവിധ പ്രവർത്തനങ്ങളിലും വികസനത്തിലും വിശുദ്ധ പിതാവ് സദാ ബന്ധപ്പെട്ടിരുന്നു. മോർ ഗ്രിഗോറിയോസ് കൊച്ചു തിരുമേനി തന്റെ സഭാഭരണ ചുമതല പരുമലയിൽ നിന്നാണ് നടത്തിയത്. പരിശുദ്ധ അന്ത്യോഖ്യാ പാത്രിയർക്കീസിന്റെ പേരിൽ സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടതാണ് പരുമല സെമിനാരിയും അനുബന്ധ സ്വത്തുക്കളും. അക്കാലത്ത് അരികുപുറത്ത് കോരുത് മാത്തൻ പള്ളിക്ക് സംഭാവന നൽകിയ ഒരു സ്ഥലം, ഈ സ്ഥലത്തു മലങ്കര മെത്രാപ്പോലീത്ത പുലിക്കോട്ടിൽ ജോസഫ് മാർ ദിവന്നാസിയോസ് തിരുമേനി ഒരു ചെറിയ കെട്ടിടം പണിതു. ഈ കെട്ടിടം ‘അഴിപ്പുര’ എന്നാണ് അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്. വൈദിക പരിശീലനത്തിനെത്തിയ മറ്റു ചില ശെമ്മാശന്മാരോടെപ്പം മോർ ഗ്രിഗോറിയോസ് തിരുമേനി അവിടെ താമസിച്ചു. അവിടെ ഒരു ഓലമേഞ്ഞ ചാപ്പലിൽ ആരാധനാ നടത്തിപോന്നു. പരുമല സെമിനാരിയിൽ അദ്ദേഹം സന്യാസ ജീവിതം നയിച്ചു. പുലർച്ചെ 4 മണിക്ക് ഉണർന്ന് 5 മണി വരെ പ്രാർത്ഥിച്ചു. രാവിലെ 7 മണി വരെ അദ്ദേഹം ശെമ്മാശമാരെ പഠിപ്പിച്ചു, തുടർന്ന് പ്രാർത്ഥനയും ലഘുഭക്ഷണവും. രാവിലെ 9 മുതൽ 11 വരെ അദ്ദേഹം വീണ്ടും ശെമ്മാശമാരെ പഠിപ്പിച്ചു. രാവിലെ 11 മുതൽ ഉച്ചവരെ അദ്ദേഹം ഭരണകാര്യങ്ങൾ ഏറ്റെടുത്തു, വീണ്ടും ഉച്ചയ്ക്ക് പ്രാർത്ഥനയ്ക്കും തുടർന്ന് ഉച്ചഭക്ഷണത്തിനും പോയി. ഉച്ചയ്ക്ക് 1:30 വരെ വിശ്രമിച്ച അദ്ദേഹം, ഇടയ്ക്ക് ഒരു ചെറിയ പ്രാർത്ഥനയോടെ 4 മണി വരെ പഠിപ്പിച്ചു. വൈകുന്നേരം 4 മുതൽ 5:30 വരെ അദ്ദേഹം തന്റെ ഭരണപരമായ ജോലികളിൽ മുഴുകി. വൈകുന്നേരത്തെ പ്രാർത്ഥനയ്ക്കും അത്താഴത്തിനും ശേഷം അദ്ദേഹം ശെമ്മാശമാരെ വിശുദ്ധ വേദപുസ്തകം പഠിപ്പിക്കും, പിന്നീട് അദ്ദേഹം അർദ്ധരാത്രി വരെ പ്രാർത്ഥിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കും. ബുധൻ, വെള്ളി, നോമ്പുദിവസങ്ങളിൽ വൈകുന്നേരം വരെ ഉപവസിക്കും. കൂടാതെ,അദ്ദേഹം സ്വന്തം പ്രത്യേക വ്രതങ്ങൾ ആചരിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ അനുഗ്രഹവും പിതൃോപദേശവും തേടി ദൂരദിക്കുകളിൽ നിന്നും ആളുകൾ വന്നിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ തന്നെ വാക്കുകളിൽ,”പ്രാർത്ഥന ജനങ്ങൾക്കിടയിൽ സത്യവും മതവിശ്വാസവും സത്യസന്ധതയും ആദരവും കൊണ്ടുവരുന്നു.”

1884-ൽ തുമ്പമൺ ഭദ്രാസനത്തിന്റെയും തുടർന്ന് 1891 -ൽ കൊല്ലം ഭദ്രാസനത്തിന്റെയും ചുമതലയും അദ്ദേഹത്തിൽ വന്നു ചേർന്നു. മോർ ഗ്രീഗോറിയോസിന്റെ ഭക്തിയിലും വിശുദ്ധ ജീവിതത്തിലും അനേകർ ആകൃഷ്ടരാവുകയും അദ്ദേഹം പരുമല തിരുമേനി എന്ന പേരിൽ അറിയപ്പെടാൻ തുടങ്ങുകയും ചെയ്തു. പരുമല സെമിനാരിയുടെ സമീപം ആരാധനയ്ക്കായി ഉണ്ടായിരുന്ന താൽക്കാലിക കെട്ടിടത്തിന്റെ സ്ഥാനത്ത് മനോഹരമായ ദേവാലയം അദ്ദേഹം പണി കഴിപ്പിച്ചു.1887-ൽ പരുമല സെമിനാരിയുടെ ആദ്യ ബ്ലോക്ക് തുറക്കുകയും 1895 ജനുവരിയിൽ തന്റെ യെരുശലേം സന്ദർശനത്തിന് തൊട്ടുമുമ്പ് മലങ്കര മെത്രാപ്പോലീത്ത മോർ ദിവന്നാസ്യോസ് പുലിക്കോട്ടിലിനൊപ്പം പരുമല സെന്റ് പീറ്റേഴ്‌സ് പള്ളി (സെമിനാരി പള്ളി) കൂദാശ ചെയ്യുകയും ചെയ്തു. ഈ ദേവാലയത്തിന്റെ കൂദാശ നടത്തിയതിന് ശേഷം യെരുശലേം സന്ദർശനത്തിന് അദ്ദേഹവും സംഘവും പുറപ്പെട്ടു.

വിശുദ്ധ നാട് തീർത്ഥാടനം

വിശുദ്ധ നാട് സന്ദർശിക്കാനുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ ദീർഘകാല ആഗ്രഹം 1895-ൽ അദ്ദേഹം മെത്രാപ്പോലീത്തയായി സ്ഥാനാരോഹണം ചെയ്ത് പത്തൊൻപത് വർഷത്തിന് ശേഷം പൂർത്തീകരിച്ചു. തന്റെ തീർത്ഥാടനകാലത്ത്, സിറിയൻ ഓർത്തഡോക്സ് മെത്രാപ്പോലീത്തയുടെ ഭദ്രാസന ആസ്ഥാനമായിരുന്ന “സെഹിയോൻ മാലിക” (സെന്റ് മാർക്കോസിന്റെ ആശ്രമം) യിൽ അദ്ദേഹം താമസിച്ചു. അവിടെ താമസിക്കുമ്പോൾ, ക്രൈസ്തവലോകത്തിലെ മിക്കവാറും എല്ലാ പ്രധാന സ്ഥലങ്ങളും സന്ദർശിക്കുകയും വിശുദ്ധ നാട്ടിലെ നമ്മുടെ സുറിയാനി പള്ളിയുടെ ത്രോണോസുകളിൽ കഷ്ടാനുഭവ ശുശ്രൂഷകൾക്ക് നേതൃത്വം നൽകുകയും ചെയ്തു. മടങ്ങിയെത്തിയ കൊച്ചു തിരുമേനി മലങ്കരയിലെ എല്ലാ ഇടവകകളിൽ നിന്നും ഒരു നിശ്ചിത തുക സമാഹരിച്ച് യെരുശലേമിലെ വിശുദ്ധ ദേവാലയത്തിലേക്ക് ഒരു വെള്ളിക്കുരിശ് വഴിപാടായി അയച്ചുകൊടുക്കുകയും ചെയ്‌തു.

തിരിച്ചെത്തിയ ശേഷം തിരുമേനി ചെയ്ത പ്രസംഗം ‘ഭക്തവചനം’ എന്ന പേരിൽ പ്രശസ്തമായി. ഈ പ്രസംഗം തിരുവിതാംകൂറിലെ ഹൈസ്കൂൾ പാഠപുസ്തകത്തിലും എം.രാമവർമ്മ തമ്പാൻ പ്രസിദ്ധപ്പെടുത്തിയ ‘പ്രഭാഷണങ്ങൾ’ എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിലും ഉൾപ്പെടുത്തിയിരുന്നു. കൂടാതെ തന്റെ യെരുശലേം സന്ദർശനത്തെക്കുറിച്ച് “ഊർശ്ലേം യാത്രാവിവരണം” എന്ന പേരിൽ തിരുമേനി എഴുതി പ്രസിദ്ധീകരിച്ച പുസ്തകമാണ് മലയാളത്തിൽ ആദ്യം അച്ചടിച്ച യാത്രാവിവരണമായി കരുതപ്പെടുന്നത്. സുറിയാനി ഭാഷയിലായിരുന്നു പാണ്ഡിത്യമെങ്കിലും അദ്ദേഹം മലയാളത്തിൽ വേറെയും രചനകൾ നടത്തിയിട്ടുണ്ട്.

മിഷൻ പ്രവർത്തനം

ചെന്നിത്തല, കാളിക്കുന്ന്, മല്ലപ്പള്ളി, പുതുപ്പള്ളി, കല്ലുംങ്കത്തറ മുതലായ സാമൂഹികമായി അധഃസ്ഥിതരായ ജനവിഭാഗങ്ങളിലേക്കുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ സമ്പർക്കപരിപാടിയിലൂടെ സഭയുടെ മിഷനറി ദൗത്യം വെളിവാക്കപ്പെട്ടു.സെമിനാരി വിദ്യാർത്ഥികളുടെ നേതൃത്വത്തിൽ ആലുവ തുടങ്ങിയ വിവിധ സ്ഥലങ്ങളിൽ അക്രൈസ്തവർക്കായി സുവിശേഷ ഉണർവ് പരിപാടികൾ നടത്തപ്പെട്ടു.

സുറിയാനി സഭയിലേക്കു കടന്നുവന്ന ഗോവയിലെ ഫാ. അൽവാറിസിനെ 1889 ജൂലൈയിൽ അൽവാറിസ് മോർ യൂലിയോസ്‌ എന്ന പേരിൽ മെത്രാപ്പോലീത്തയായി വാഴിച്ചു. മംഗലാപുരം, ബോംബെ ഭദ്രാസനങ്ങളുടെ ചുമതല അൽവാറിസ് മോർ യൂലിയോസ്‌ മെത്രാപ്പോലീത്തയ്ക്ക് നൽകി, ഇന്ത്യയുടെയും ശ്രീലങ്കയുടെയും വിവിധ ഭാഗങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള നിരവധി റോമൻ കത്തോലിക്കർ മലങ്കര സഭയിലേക് ചേർന്നു.റോമൻ കത്തോലിക്കാ സഭയിലെ ഫ്രഞ്ച് വൈദികനായിരുന്ന റവ. റെനെ വിലാട്ടെ 1892 മെയ് 26-ന് റമ്പാനായും പിന്നീട് 1892 മെയ് 29-ന് ‘തിമോത്തിയോസ്’ എന്ന പേരിൽ മെത്രാപ്പോലീത്തയായും അഭിഷിക്തനായത് കൊച്ചു തിരുമേനിയുടെയും അൽവാറിസ് മോർ യൂലിയോസ്‌ തിരുമേനിയുടെയും കാർമികത്വത്തിലാണ്.

രോഗവും മരണവും

പരുമല കൊച്ചു തിരുമേനിക്ക് തന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ അവസാന നാളുകളോട് അടുക്കുമ്പോൾ അർശസ് എന്ന അസുഖം ഏറെ അനുഭവിക്കേണ്ടി വന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ സ്വർഗ്ഗീയ വാസത്തിന് ഏകദേശം 3 മാസം മുമ്പ്, തിരുമേനിയുടെ രോഗം വളരെ ഗുരുതരമായിത്തീർന്നു. അന്ന് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഏറ്റവും വിശ്വസ്തനായ ശിഷ്യരിൽ ഒരാളായിരുന്ന ഫാ. കൊച്ചു കോശി സെമിനാരി സന്ദർശിച്ചു. തിരുമേനിയുടെ ആവശ്യപ്രകാരം ഫാ. കൊച്ചു കോശി വളരെ ശ്രദ്ധയോടെ അദ്ദേഹത്തെ പരിചരിച്ചു.ചില ആയുർവേദ ചികിത്സകൾ നടത്തിയെങ്കിലും ആരോഗ്യനില മെച്ചപ്പെട്ടില്ല. അന്നുമുതൽ തിരുമേനി തന്റെ മരണം പ്രവചിക്കുകയായിരുന്നു, അത് ഏതാനും മാസങ്ങൾക്കുള്ളിൽ സംഭവിക്കും. വാർത്ത പരന്നപ്പോൾ വടക്ക് നിന്ന് തെക്ക് വരെയുള്ള വിശ്വാസികൾ അദ്ദേഹത്തെ സന്ദർശിച്ചു. തന്റെ കിടക്കയിൽ പോലും തിരുമേനി ഓരോ സന്ദർശകരുടെയും ക്ഷേമം അന്വേഷിക്കുകയും അവരെ സേവിക്കുന്നതിൽ പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധ പുലർത്തുകയും ചെയ്തു. സമീപത്ത് താമസിക്കുന്ന വിശ്വാസികൾ, ഈ വിശുദ്ധ പിതാവിനോടുള്ള അഗാധമായ വാത്സല്യവും ആദരവും നിമിത്തം, കൊച്ചു തിരുമേനിയെ സന്ദർശിക്കുന്ന ആളുകൾക്ക് ദിവസേന ആഹാരം നൽകുന്നതിന് ആവശ്യമായ അരിയും മറ്റ് സാധനങ്ങളും സംഭാവന ചെയ്തു.

കൊച്ചു തിരുമേനിയുടെ ശരീരം ക്ഷയിച്ചും തളർന്നും കൊണ്ടിരുന്നു, മരിക്കുന്നതിന് ഏകദേശം അഞ്ച് ദിവസം മുമ്പ് അദ്ദേഹം തന്റെ പ്രധാന ശിഷ്യരിൽ ഒരാളെ കിടക്കയുടെ അരികിൽ വിളിച്ച് താക്കോലും മറ്റ് രേഖകളും ഏൽപ്പിച്ചു. ഏതാനും ദിവസങ്ങൾക്കുള്ളിൽ താൻ ഈ ലോകം വിട്ടുപോകുമെന്ന് പറഞ്ഞു. പിന്നെ രണ്ടു ദിവസം ഒന്നും മിണ്ടാതെ കിടന്നു. മൂന്നാം ദിവസം അർദ്ധരാത്രിയോട് അടുത്ത് നിന്നവരോട് “ഇന്ന് എന്താണ് തീയതി?” എന്ന് ചോദിച്ചു. “പതിനെട്ടാം” (മലയാള മാസം പ്രകാരം) അവർ പറഞ്ഞു.

“എന്റെ കർത്താവേ, എനിക്ക് ഈ വേദന രണ്ട് ദിവസം കൂടി സഹിക്കണം” എന്നു പറഞ്ഞു നെടുവീർപ്പിട്ടു. തന്റെ മരണ തീയതി പോലും വിശുദ്ധ പിതാവിന് അറിയാമായിരുന്നു.രണ്ട് ദിവസത്തിന് ശേഷം, 20-ാം തീയതി (നവംബർ 2) ഞായറാഴ്ച തിരുമേനിക്ക് “കന്തീല” നടത്തി. അതേ ദിവസം അർദ്ധരാത്രിയോടെ, തിരുമേനി ദുർബലമായ ശബ്ദത്തിൽ ” എന്റെ കർത്താവേ” എന്നു ഉരുവിട്ടു. അടുത്ത് നിന്നിരുന്ന വന്ദ്യ പുന്നൂസ് റമ്പാനും മറ്റ് വൈദികരും പ്രാർത്ഥന നടത്തിക്കൊണ്ടിരുന്നു.പെട്ടെന്ന് സഭയിലെ വലിയ വിശുദ്ധൻ തന്റെ ആത്മാവിനെ തന്റെ സ്വർഗീയ പിതാവിന് സമർപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ഇഹലോകവാസം വെടിഞ്ഞു. അന്ത്യശ്വാസം വലിക്കുമ്പോൾ അവിടെ ഒരു പ്രകാശം കണ്ടതായി ദൃക്‌സാക്ഷികൾ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു.

കബറടക്കം

അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണവാർത്ത കാട്ടുതീ പോലെ പടർന്നു, പള്ളിയുടെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള വിശ്വാസികൾ തങ്ങളുടെ പ്രിയപ്പെട്ട ഇടയനെ അവസാനമായി കാണാനും അന്തിമോപചാരം അർപ്പിക്കാനും പരുമലയിലേക്ക് ഒഴുകിയെത്തി. സുറിയാനി സഭയുടെ ആചാരപ്രകാരം പള്ളിക്കകത്ത് ഇരുകൈകളിലും അജപാലന പ്രതീകമായ അംശവടിയും, സ്ലീബയും (കുരിശും) പിടിപ്പിച്ച് പൂർണ്ണ അംശവസ്‌ത്രധാരിയായി കൊച്ചു തിരുമേനിയെ ഇരുത്തി.

സംസ്‌കാര ചടങ്ങുകളുടെ ആദ്യഭാഗം തിങ്കളാഴ്ച (നവംബർ 3) നടന്നു. പിറ്റേ ദിവസം കണ്ടനാട് ഭദ്രാസനാധിപൻ മോർ ഇവാനിയോസ് പൗലോസ് മെത്രാപ്പോലീത്തയും ഇരുന്നൂറോളം വൈദികരും ശെമ്മാശന്മാരും ചേർന്ന് ശുശ്രുഷകൾ നടത്തി. പുലിക്കോട്ടിൽ മോർ ദിവന്നാസിയോസ് വലിയ തിരുമേനി തന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട സഹ മെത്രാപ്പോലീത്തായുടെ മൃതദേഹം കാണാൻ പലതവണ പള്ളിക്കകത്ത് വന്നിരുന്നുവെങ്കിലും ദുഃഖം സഹിക്കാൻ കഴിയാതെ പ്രാർത്ഥനയ്ക്ക് പോലും നിൽക്കാൻ കഴിയാതെ മുറിയിലേക്ക് മടങ്ങേണ്ടിവന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിന്ന് കണ്ണുനീർ ഒഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു. 7000-ത്തിലധികം ആളുകൾ പ്രാർത്ഥനയിൽ പങ്കെടുക്കാൻ അവിടെ ഒത്തുകൂടി.ഏകദേശം 2 മണിയോടെ പള്ളിക്കകത്തെ ശുശ്രൂഷകൾ അവസാനിച്ചു.

തുടർന്ന് ‘നഗരികാണിക്കൽ’ ആരംഭിച്ചു, തിരുമേനിയുടെ മൃതദേഹം കസേരയിൽ ഇരുത്തി, വിശ്വാസികൾ വെള്ളിക്കുരിശുകളും പള്ളി വസ്‌തുക്കളും വഹിച്ചു. തുടർന്ന് കൊച്ചു തിരുമേനിയുടെ കൈകളിൽ ചുംബിക്കാൻ ആളുകളെ അനുവദിച്ചു.അത് മൂന്ന് മണിക്കൂറിലധികം നീണ്ടുനിന്നു,ഒടുവിൽ അന്ത്യകർമങ്ങൾ ആരംഭിച്ചു.യാത്രയയപ്പ് പ്രാർത്ഥനകളായിരുന്നു ഏറ്റവും വികാരനിർഭരമായ നിമിഷം. സെമിനാരി പള്ളിയിലെ മദ്ബഹായിക്കു സമീപം പ്രത്യേകം സ്ഥാപിച്ച കബറിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പുണ്യ ദേഹം സംസ്‌കരിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ അസുഖം അറിയുന്നതിന് ഏതാനും ദിവസങ്ങൾക്ക് മുമ്പ്, സെപ്റ്റംബറിൽ തിരുമേനി തന്നെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കബർ സ്ഥാനം തിരഞ്ഞെടുത്തു. സഭയുടെ പാരമ്പര്യമനുസരിച്ച് വിശ്വാസികൾ കല്ലറയിൽ കുന്തിരിക്കം നിറച്ചു.കബറടക്കത്തിന് ശേഷം അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന പാവപ്പെട്ടവർക്കു പുതിയ വസ്ത്രങ്ങൾ നൽകപ്പെട്ടു.

വിശുദ്ധ പിതാവിന്റെ സ്വർഗ്ഗീയ വാസത്തിനുശേഷം, ആളുകൾ അദ്ദേഹത്തിന്റെ മാധ്യസ്ഥത്തിനായി പ്രാർത്ഥിക്കാറുണ്ടായിരുന്നു, കൂടാതെ മോർ ഗ്രിഗോറിയോസ് തിരുമേനിയിലുള്ള ജനങ്ങളുടെ ശക്തമായ വിശ്വാസത്തിന് തെളിവായി നിരവധി ആളുകൾക്ക് അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രാർത്ഥനാമൂലം അനുഗ്രഹങ്ങൾ ലഭിച്ചു.

വിശുദ്ധ പ്രഖ്യാപനം

1987 ആഗസ്ത് 22-ന് കിഴക്കിന്റെ കാതോലിക്കാ ആബൂൻ മോർ ബസേലിയോസ് പൗലോസ് ദ്വിതീയൻ ബാവാ യുടെ അധ്യക്ഷതയിൽ ചേർന്ന മലങ്കര സഭാ സുന്നഹദോസ്, മോർ ഗ്രിഗോറിയോസ് കൊച്ചു തിരുമേനിയെ വിശുദ്ധമാരുടെ നിരയിലേക്ക് ഉയർത്തുവാൻ സഭയുടെ ആത്മീയ തലവൻ പരിശുദ്ധ പാത്രിയർക്കീസ് ബാവാ യുടെ മുമ്പാകെ അപേക്ഷിച്ചു. പരിശുദ്ധ പാത്രിയർക്കീസ് മോറാൻ മോർ ഇഗ്നാത്തിയോസ് സാഖാ ഒന്നാമൻ ബാവാ തന്റെ 1987 ഡിസംബർ 20-ന് അയച്ച പൊതുകൽപ്പന വഴിയായി കൊച്ചു തിരുമേനിയെ പരിശുദ്ധനായി പ്രഖ്യാപിച്ചു ലോകമെമ്പാടുമുള്ള എല്ലാ മലങ്കരസഭയുടെ പള്ളികളിലും അഞ്ചാമത്തെ തുബ്ദേനിൽ മലങ്കരയിലെ മോർ ഗ്രിഗോറിയോസിന്റെ നാമം ചേർത്തു വായിക്കുവാൻ അധികാരപ്പെടുത്തി. അന്ത്യോഖ്യായിലെ മോറാൻ മോർ ഇഗ്നാത്തിയോസ് ഏലിയാസ് മൂന്നാമൻ (മഞ്ഞിനിക്കര, 1932), മഫ്രിയോനോ മോർ ബസേലിയോസ് യെൽദോ ബാവാ (കോതമംഗലം, 1685) എന്നിവരുടെ പേരുകൾക്ക് ശേഷം, വിശുദ്ധ പിതാവിന്റെ നാമം 5-ാം തുബ്ദനിൽ നാം ചൊല്ലുന്നു.

ഉപസംഹാരം

മലങ്കര സഭക്ക് ദൈവം തമ്പുരാൻ നൽകിയ വരദാനമാണ് വിശുദ്ധനായ കൊച്ചു തിരുമേനി. വിശുദ്ധരായ കൊച്ചുപറമ്പിൽ പൗലോസ് മോർ കൂറിലോസ്, ആലുവയിലെ മോർ അത്താനാസിയോസ് വലിയ തിരുമേനി തുടങ്ങിയ പിതാക്കൻമാരുടെ ഗുരുനാഥൻ കൊച്ചു തിരുമേനി ആയിരുന്നു. വിശുദ്ധ കൊച്ചു തിരുമേനിയിൽ നിന്ന് ലഭിച്ച ആത്മീയവിശുദ്ധി ഈ പിതാക്കമാർ ഉൾപ്പെടെയുള്ള പിൻതലമുറയിലൂടെ ഇന്നും നമുക്കു ലഭിച്ചുകൊണ്ടിയിരിക്കുന്നു.

അദ്ദേഹത്തിന്റെ കാലശേഷം തന്റെ കബർ ഒരിക്കലും തുറക്കരുതെന്നു കൊച്ചു തിരുമേനി ജീവിച്ചിരുന്നപ്പോൾ തന്നെ കൽപ്പിച്ചിരുന്നു. അതിനാൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ അസ്ഥികൾ ഇതുവരെയും മറ്റൊരിടത്തും സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല. അദ്ദേഹം ജീവിച്ചിരുന്നപ്പോൾ തന്നെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ സഹായിക്കു ലഭിച്ചതായ വിശുദ്ധന്റെ ഒരു പല്ല് പുണ്യവാൻ കാലം ചെയ്‌തതിന്‌ ശേഷം വിശുദ്ധ അന്ത്യോഖ്യാ സിംഹാസനം വക മലേക്കുരിശ് ദയറായിലെ കബറിൽ സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടു. ദൈവസന്നിധിയിലുള്ള ആഴമേറിയ വിശ്വാസം മുറുകെ പിടിച്ച്, പരിശുദ്ധ സഭയിൽ ആത്മീയ ശുശ്രുഷ നടത്തിയ പുണ്യവാൻ തന്റെ സമർപ്പിതജീവിതം കൊണ്ട് നേടിയ വിശുദ്ധിയുടെ സുഗന്ധവാസന ഇന്നും ലോകമൊക്കയിലും നിർലോഭം പരുത്തുന്നു. നോമ്പാലും ഉപവാസത്താലും ദൈവത്തെ പ്രീതിപ്പെടുത്തിയ വിശുദ്ധന്റെ ഓർമ്മ നമുക്ക് വാഴ്‌വിനായി തീരട്ടെ.